Typy osobowości pacjentów: ekstrawertycy

Na przebieg rozmowy z pacjentami wpływa wiele czynników od nas niezależnych, w tym typy osobowości pacjentów. Ekstrawertycy, którzy kojarzą się z energią w działaniu oraz szybkością podejmowania decyzji, pomimo wielu pozytywnych cech, także czasem mogą sprawiać nam trudności w kontakcie.

Znajomość oraz umiejętność rozróżnienia typów osobowości pacjentów nie jest konieczna w każdej rozmowie. Jeśli komunikacja z danym pacjentem nie sprawia ci trudności – rozumiesz pobudki i zachowania pacjenta, a pacjent reaguje adekwatnie do twoich założeń – jest to wystarczający poziom porozumienia.

Jednak mogą zdarzyć się sytuacje, kiedy pomimo najlepszych chęci oraz dotychczasowego doświadczenia, zdajesz się rozmijać w rozmowie ze swoim pacjentem. Reaguje on w sposób zaskakujący na twoje słowa. Daje odpowiedzi, które nie zdają się nie dotyczyć twoich pytań. A także masz wrażenie, że czymś go uraziłeś bez powodu lub niespodziewanie wybuchł agresją.

Tego typu sytuacje mogą świadczyć o różnicach między tobą a twoim pacjentem na tle osobowości. Może jesteś spokojnym introwertykiem, a rozmawiasz z ciągle pobudzonym ekstrawertykiem? A może jesteś lubiącym działanie ekstrawertykiem, któremu przyszło rozmawiać z niezdecydowanym introwertykiem?

Na tle rozbieżności naszych osobowości może dochodzić do różnego rodzaju konfliktów oraz nieporozumień. Dlatego w poniższej części przedstawimy dwa główne typy ekstrawertycznych pacjentów. A także opowiemy, czego oczekują i jak mogą się zachowywać w rozmowie z pracownikiem ochrony zdrowia.

Co cechuje pacjenta-ekstrawertyka?

Pacjent ekstrawertyczny nastawiony jest na działanie. W jego życiu ciągle musi się coś dziać. Jest to typ czynny, który chętnie podejmuje nowe działania oraz zmierza do szybkiego rozwiązania problemów. Typ ekstrawertyczny ma jasno określone cele, do realizacji których dąży, nawet jeśli napotyka trudności. Dlatego często może dochodzić do sytuacji konfliktowych, kiedy w rozmowie okaże się, że rozwiązanie, które wymyślił jest niemożliwe w danej sytuacji.

Dodatkowo szybko podejmuje decyzje w oparciu o stosunkowo niewielką liczbę informacji. Nie potrzebuje długiego czasu do namysłu, większość decyzji podejmuje pod wpływem impulsu i przeczuć. A następnie różnymi drogami dąży do realizacji pierwotnych zamiarów.

Ekstrawertyków ze względu na stabilność lub zmienność emocjonalną można podzielić na dwa główne podtypy: sangwinika oraz choleryka.

Sangwinik jako pacjent

Sangwinik to osobowość o dużej równowadze emocjonalnej. Zazwyczaj jest pogodny, lekko zdystansowany do siebie, odporny na sytuacje stresujące oraz ambitny. Mimo to rozmowa z sangwinikiem może sprawiać także problemy. Sangwinik lubi dużo mówić, przerywa rozmówcy i wchodzi mu w słowo. Dodatkowo należy pamiętać o jego silnym autorytecie wewnętrznym. Pomimo kulturalnego i grzecznego zachowania będzie dążył do rozwiązania swojej sprawy według własnego zdania. W wyniku tego może dążyć do przejmowania inicjatywy w rozmowie oraz narzucania kierunku jej przebiegu.

Jak rozpoznać sangwinika?

• w czasie rozmowy bezpośredni i towarzyski,
• jest bardzo ekspresywny – łatwo wyczytamy emocje z jego zachowania,
• używa licznych zwrotów grzecznościowych,
• zamiast żądać będzie pytać o pomoc,
• często zmienia temat bieżącej rozmowy,
• bywa roztargniony, ma kłopoty ze skupieniem się na jednej sprawie,
• może się wydawać nadmiernie spontaniczny, nadużywa bezpośrednich zwrotów nawet w stosunku do obcych sobie osób.

Czego sangwinik oczekuje w kontakcie z ochroną zdrowia?

ogólnego przedstawienia sytuacji
Sangwinikowi do działania i podjęcia decyzji potrzebne są tylko najbardziej podstawowe, niezbędne w danej sytuacji informacje, zbyt szczegółowe wyjaśnienia potraktuje jako zbędą stratę czasu,

pokazania korzyści, jakie wyniesie z zaproponowanego rozwiązania
Sangwinik szybciej przystanie na nasze rozwiązanie, jeśli będzie miał jasno wskazane efekty oraz cele,

entuzjazmu i dynamicznego tempa rozmowy

dbałości o relacje i atmosferę w rozmowie
Sangwinicy najlepiej się czują w towarzystwie osób podobnych do nich, docenią z pewnością stosowanie zwrotów grzecznościowych oraz okazywanie serdeczności,

indywidualnego podejścia
Sangwinicy często potrzebują poczucia bycia docenionym oraz wyróżnionym, mogą mieć niestandardowe prośby wykraczające poza nasze obowiązki, aby sprawdzić, czy to, co chce jest możliwe do spełniania.

Choleryk jako pacjent

Choleryk to pacjent o dużej sile przebicia i ambicjach. Jednak równie mocno niestabilnym pod względem temperamentu i przeżywanych emocji. Nastrój choleryka może ulegać drastycznym zmianom w zaledwie oka mgnienie. W najlepszych jego momentach jest bardzo pomocny dla innych. A jego aktywność i zapał dają realne rezultaty w rozwiązaniu problemu. Niestety w innych sytuacjach choleryk potrafi być drażliwi, skłonny do wchodzenia w niepotrzebne dyskusje. A także charakteryzują go nagłe wybuchy złości, jeśli coś mu nie odpowiada lub sprawy nie idą po jego myśli.

Jak rozpoznać choleryka?

• często używa tonu rozkazującego,
• nie używa trybu przypuszczającego,
• w kontakcie konkretny i zdecydowany,
• przekonany, że zawsze ma rację, nawet jeśli nie posiada wystarczającej wiedzy w danym temacie,
• skłonny do nagłych wahań nastrojów,
• bezpośredni, szczególnie w przypadku niezadowolenia,
• po chwilowym wybuchu złości jest w stanie szybko wrócić do normalnej rozmowy.

Czego choleryk oczekuje w kontakcie z ochroną zdrowia?

krótkiego przebiegu rozmowy
Choleryk jest nastawiony na ciągłe działanie. Rozwiązania mają być szybkie i konkretne. W swoim własnym stylu prowadzenia rozmowy także dąży do oszczędności oraz szybkości wyrażania siebie i swoich myśli. Tego samego oczekuje po swoim rozmówcy,

podania konkretnych informacji
Choleryk preferuje komunikację hasłową, opartą na krótkich komunikatach, które szybko doprowadzą go do efektów rozmowy i rozwiązania problemu

pokazania korzyści z danego rozwiązania w oparciu o logiczne argumenty
Choleryk ma potrzebę samodzielnego wyrobienia opinii na dany temat. Jeśli będziemy nakłaniać go do danego rozwiązania bez podawania logicznych argumentów, prawdopodobnie nie będzie chciał z niego skorzystać.